وضع کشور از زمان ایجاد حکومت به اصطلاح وحدت ملی تا امروز بحرانی بوده ، تشکیل دهنده گان این حکومت نه تنها قادر به تامین وحدت ملی نشدند بلکه دو گروپ انتخاباتی شریک در حکومت نیز نتوانستند با هم به توافق برسند. جنجال تقسیم قدرت و تعین وزرا یک ونیم سال فرصت را به رایگان ضایع نمود. فساد اداری، سوء استفاده از موقف دولتی ، کشت و قاچاق مواد مخدر ،بیکاری و نا امنی نه تنها مهار نشد ، بلکه بصورت سیستماتیک رو
به افزایش نهاد.
محمد الله وطندوست
در هفته گذشته نسبت عدم دسترسی به انترنت نتوانستم در خدمت هموطنان عزیز در فضای مجازی باشم. اینک بعد از برگشت از سفری کوتاه یادداشت هفته را تقدیم می نمایم:
یک: عده یی از سربازان از کمبود موادغذایی و نرسیدن مرمی و مهمات در جبهات شگایت داشتند. البته چنین وضع در کشوری که سرباز خیالی دارد و معاش این سربازان به جیب قوماندانان سرازیر می گرددو به قصر ها و بنگله ها تبدیل می شود، چندان تعجب آور نیست. اما نکته قابل تامل اینست که این شکایت از جانب مسوولین کابل نشین مورد توجه جدی قرار گرفته در نتیجه قوماندان تولی و مسوول لوژیستیکی تولی متذکره برطرف گردیده است؟! فکر می شود در مبارزه با فساد بالاخره گامی برداشته شد . سردمداران می خواهند فساد را از تولی و کندک براندازند تا بمرور زمان مقامات بالاترنیز از آنان عبرت گیرند و داوطلبانه از فساد دست بکشند؟!
محمد الله وطندوست
هموطنان عزیز
گرچه هراس افگنان آدمکش در ماه رمضان عده زیادی از همدیاران را به خاک و خون کشانیده خانواده ها را داغدار ،اطفال را یتیم، زنان را بیوه و پدران و مادران بی شماری را بی تکیه گاه نمودند . اما به کوری چشم امیر
یک چشم لعنت شده گان طالبی و غیر طالبی عید سعید فطر را تجلیل می کنیم. به شما دوستان ، رفقا،خویشاوندان ،اقرباو به همه هموطنان عزیزم عید را صمیمانه تهنیت می گویم و روز های خوشی برای تان آرزو می کنم. Read More »
۲۹/۵/۲۰۱۷
محمد الله وطندوست
می گویند افغانستان این ملک خداداد ,غنی ترین کشور منطقه و دارای بزرگترین منابع معدنی تشخیص شده است. در عین حال همه ما می دانیم که فقیر ترین ,بیچاره ترین ودست نگر ترین مردم در این سرزمین غنی حیات بسر می برند.
ملک ستیز
استراتژی جنگ از سه مولفه اساسی شکل گرفته است. مولفه نخست را ترویج «هدف» جنگ شکل می‌دهد. دومین مولفه استراتژی جنگ را برنامه‌ها و عملیات‌های تاکتیکی و رزمی بر بنیاد هدف می‌سازد و مولفه سوم را جنگ فکری در بر می‌گیرد. جنگند‌‌گان، نقش مهمی را در مولفه دوم بازی می‌کنند. اما مولفه نخست و سومی را بازیگران جنگ‌ها می‌سازند. این بازیگران، تمویل‌‌کنند‌گان و سازمان‌دهند‌گان جنگ‌ها هستند.
اساسی‌ترین بازیگران جنگ‌های فکری را نهادهای استراتژیک، اتاق‌های فکری و سیاست‌گذاران هدفمند در ساختارهای سیاست‌گذاری دولت‌ها می‌سازند. این نهادها به‌وسیله نهادهای سیاست خارجی، رزمی، امنیتی و استخباراتی تمویل می‌گردند. بهترین گزینه برای ترویج جنگ فکری رسانهها می‌باشند. رسانهها با راه‌اندازی برنامه‌های تعمیمی و ترویجی، فکر استراتژیک جنگ‌ها یا هدفمندی جنگ‌ها را بر شهروندان هر دو جبهه جنگ،
همگانی می‌سازند. از این‌رو، جنگ فکری، فراگیرتر و تاثیرگذارتر از جنگ جبهه‌ای گفته می‌شود.
محمد الله وطندوست
۲۴/۵/۲۰۱۷
۳/۳/۱۳۹۶
در شبکه های اجتماعی جلسه کشور های اسلامی در عربستان بمنظور گویا مبارزه با تروریزم و سفر دونالد ترامپ رییس جمهور امریکا با دخترش توجه همه را بخود جلب نموده است. بعضی ها رهبران عربستان را را نسبت توجه بیش از حد به دختر رییس جمهور امریکا ملامت می کنند و عده یی هم رییس جمهور امریکا را مورد انتقاد قرار می دهند که چرا دخترش را در دید عرب های عیاش قرار داده است و با سران عربستان به بازی شمشیر پرداخته است. همه این موضوعات می تواند مورد توجه قرار گیرد اما عمده ترین مسئله که به سرنوشت امروز و فردای ما عمیقا تا ثیر می گذارد و نا آرامی های کشور ما و منطقه ما را سالهای طولانی دیگر تداوم می بخشد ,خریداری سلاح های مرگبار به ارزش بیشتراز دو صد دالر امریکائیست که شیخ های فاقد وجدان عرب بمنظور تقویت هراس افگنی و ادامه قلدری مشتی مفتخواران انجام داده اند. این قرار داد نه بمنظور مهار هراس افگنی بلکه بمنظور تقویت هراس افگنی صورت گرفته عواقب نهایت خطر ناکی را در قبال دارد.
اینکه سرمایداری جهانی و پا دو های منطقوی شان مطابق سرشت ذاتی سرمایه به چنین تبه کاری ها مبادرت می ورزند حرفی نیست . اما دفاع از چنین عمل وحشیانه آنهم زیر نام دین جفای بزرگی در حق خلق های مسلمان منطقه و جهان است.
افشای دسیسه های پنهان و عیان سرمایداری جهانی و معرفی چهره های کثیف شیخ های عربی و عجمی وظیفه توقف نا پذیر روشنفکران ماست تا مردم در دام تبلیغات وحشیان گرفتار نشوند و با اتحاد خود بر ضد توطئه دشمنان شان ایستاده گی نمایند.
نوشته: ملک ستیز
هر باری‌که در کابل قصرهای بزرگ، مرمرین و مجلل را می‌بینم، در عقب آن نام‌های رهبر، وزیر، مشاور، فرمانده، جنرال، رییس و وکیل را پنهان کرده‌اند. وقتی بر جاده‌هایش می‌نگری، موترهای همین‌ها با صدها محافظ خیابان‌ها را پر کرده‌اند. با شکم‌های بادکرده در عقب رستورانت‌ها روان هستند و سربازان جوان از عیاشی آن‌ها تا نیمه‌های شب محافظت می‌کنند. از شهرم که در آن بزرگ شدم، خجالت می‌کشم. شهری که فرزندانش را همین‌ها تیرباران کرده‌اند و مادرانش امروز در زیر خط فقر زنده‌گی می‌کنند. این انسا‌ن‌نما ها از پول‌های حمایت جامعهء جهانی به دزدان حرفه‌یی تبدیل شده‌اند. این‌ها برای نمایشات روز، لباس‌های سفید می‌پوشند، ریش‌های عطرپاشان می‌گذارند و به‌مساجد می‌روند تا مسلمان‌بودن شان‌را به‌رخ مردم کشند. مبتذل‌ترین اینکه تصاویر این دزدان بر دیوار های جاده‌ها و شیشه‌های موترها به‌شدت اذیت‌کننده است. این رهبرانِ با افتخار در مجالس بزرگ از وحدت ملی، کاهش فساد و خروج اجنبیان سخن می‌گویند و هزاران انسان بی‌هوش برای‌شان کف می‌زنند و نالهء تکبیر می‌گویند. این‌است واقعیت شهر من، شهری‌که روزگاری نمادی از فرهنگ و اخلاق اجتماعی بود
سراج الدین ادیب دنمارک – دو شنبه ۴ قوس ۱۳۷۵
وضعیت سیاسی و نظامی در افغانستان در ماه گذشته به ضرر گروه طالبان بود،چه طالبان که پس از تسخیر بکابل با عجله و بدون مقاومت مهمی به سوی شمال تا معبر سالنگ پیشروی کردند، هدف خود را تسخیر مقر اصلی احمد شاه مسعود فرمانده نظامی دولت برهان الدین ربانی اعلام کردند. اما درین محل با مقاومت شدید نیروهای مسعود به تدریج قوایشان روبه ضعف گذاشت و در مقابل حملات مسعود تاب مقاومت نیاوردند و شکست های پی در پی را متقبل شده تا ده کیلو متری کابل عقب نشستند.
محمد الله وطندوست
رییس جمهور متفکر افغانستان بعد از سه سال تسلط در ارگ بالاخره به کشف بزرگی نائیل گردید. جناب شان دریافتند که وزارت داخله فاسدترین ارگان امنیتی و وزارت خارجه قوم گرا ترین وزارت در کابینه شان است؟!
واقعا کشف چنین پدیده ها از عهده هر کس ساخته نیست . تنها دکتور علوم اجتماعی ,استاد پوهنتون های امریکایی و متفکر دوم جهان می تواند به چنین کشف سترگ نائیل گردد. ذهی افتخار به چنین رییس جمهور؟!
سوال اینجاست که آیا فساد تنها در وزارت داخله و قوم گرایی صرف در وزارت خارجه محدود و منوط است ,یا سر تا پای دولت را فساد فراگرفته است؟
عبدالقدیر میرزایی
در افغانستان هر حکومتی که روی کار آمده است، حکومت گذشته را متهم به عدم کارایی،بی کفایتی و دهها لقب منفی دیگر داده و در پی توجیه برنامه خود برآمده است.
شاه امان الله استقلال واقعی افغانستان را در سال ۱۹۱۹ م از انگلیسها به دست آورد، یک تعداد مردم بر علیه او قیام کردند و او را پس از ۹ سال زمامداری از اریکه قدرت خلع و او را مجبور به ترک کشور کردند.
حبیب الله کلکانی خود را امیر خواند و امان الله خان را مرتد و بی دین لقب داد، ۹ ماه از حکومتداری او سپری شد که قیام دیگری به رهبری محمد نادر برعلیه امیر حبیب الله خان براه افتاد و او را به اتهام (پسر سقاو) بودن و . . . با دهها حیله و نیرنگ و عهد شکنی و به شکل خیلی نامردانه به دار بست.
پرستوها انجمن فرهنگی پرستوها